PARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACHPARAFIA ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA W SKARSZEWACH
Sakramenty i sakramentalia
LITURGIA
Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że każda celebracja liturgiczna jest przede wszystkim działaniem samego Chrystusa. To On, Bóg-Człowiek, Najwyższy i Wieczny Kapłan - podobnie jak przed dwoma tysiącami lat podczas swojego ziemskiego życia, a zwłaszcza w Wieczerniku i na drzewie Krzyża, tak i dzisiaj, za każdym razem gdy sprawowana jest liturgia - składa sam siebie w Ofierze Bogu Ojcu.
Stąd liturgia uważana jest za wypełnianie owej kapłańskiej funkcji Jezusa Chrystusa pod osłoną znaków, symboli, słów i gestów. W liturgii poprzez znaki widzialne i w sposób właściwy dla poszczególnych znaków dokonuje się uświęcenie człowieka, a Chrystus – Głowa Kościoła i my wszyscy, jako członkowie Kościoła, oddajemy publiczną cześć Bogu Ojcu (por. KL 7; KKK 1070).
Istota liturgii nie polega jednak na sprawowaniu zewnętrznych obrzędów, lecz na wspominaniu i uobecnianiu zbawczych wydarzeń, dzięki którym dokonało się nasze odkupienie, w tym przede wszystkim: tajemnicy wcielenia, życia, męki, śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia Pana Jezusa.
Według Katechizmu Kościoła Ktolickiego: "Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją" (KKK 1131)
Sakramenty Nowego Prawa zostały ustanowione przez Chrystusa. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, sakrament święceń i małżeństwo.
Sakramenty te obejmują wszystkie etapy i wszystkie ważne momenty życia chrześcijanina: sprawiają narodzenie i rozwój chrześcijańskiego życia wiary, uzdrowienie i dar posłania. Widać w tym pewne podobieństwo, jakie istnieje między etapami życia naturalnego a etapami życia duchowego (KKK 1210).
Sakrament jest łaską od Boga. To On sam wychodzi z inicjatywą spotkania i obdarowania. Ale pierwszeństwo działania Boga nie oznacza bierności człowieka. Sakramentalne działanie Boga wzywa do odpowiedzi i ją zakłada. Dlatego chociaż skuteczność sakramentu od strony Boga jest zawsze zagwarantowana, to jednak jego owocowanie w dużej mierze zależy od samego człowieka, od postępowania zgodnie z otrzymanym darem.
OGÓLNY PODZIAŁ SAKRAMENTÓW
Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego - przez te sakramenty otrzymujemy nowe życie w Chrystusie, stajemy się dziećmi Boga (por. KKK). Na tych sakramentach opiera się wspólne powołanie wszystkich uczniów Chrystusa - powołanie do świętości i do misji ewangelizacji świata. Wyróżniamy tu:
Sakramenty uzdrowienia - nowe życie dziecka Bożego może ulec osłabieniu, a nawet można je utracić przez grzech, potrzeba więc uzdrowienia, umocnienia, oczyszczenia (por. KKK).
Chrystus jest lekarzem naszych ciał i dusz. Jezus Chrystus, podobnie jak odpuścił grzechy paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała, pragnie, by Kościół mocą Ducha Świętego kontynuował Jego dzieło uzdrawiania i zbawienia w stosunku do swoich wiernych. Jest to celem dwóch sakramentów uzdrowienia:
Sakramenty w służbie komunii - Ci, którzy zostali już konsekrowani przez chrzest i bierzmowanie do kapłaństwa wspólnego wszystkich wiernych, mogą otrzymać jeszcze szczególne posłanie w Kościele nastawione na zbawienie innych ludzi (por. KKK), a poprzez służbę innym przyczyniają się także do zbawienia osobistego. Drogą ku temu jest:
„Sakramentalia – znaki liturgiczne poza siedmioma sakramentami, jak poświęcenie i błogosławieństwa wody święconej, medalików, szkaplerzy etc."
Sakramentalia to wszystkie czynności, których często dokonuje kapłan (a nawet i my sami), ale nie są to sakramenty święte. Sakramentaliami będzie więc błogosławienie pokarmów w Wielką Sobotę, ale też poświęcenie różańca, pokropienie mieszkania podczas odwiedzin kolędowych, czy uczynienie znaku krzyża, gdy przechodzimy obok Kościoła.
Sakramentalia towarzysza nam ciągle, w każdym momencie życia i przygotowują nas na przyjęcie sakramentów świętych, z którymi spotykamy się rzadziej – w najważniejszych momentach życia.
„Sakramentalia to święte znaki, które na podobieństwo sakramentów wskazują przede wszystkim na duchowe dobra osiągane dzięki wstawiennictwu Kościoła. Przygotowują one ludzi do przyjęcia właściwego skutku sakramentów i uświęcają różne okoliczności życia” (Sobór Watykański II, KL 60).
